پیامبر اکرم(ص) آیة الکرسی را با عظمت ترین و سید آیات قرآن کریم دانسته است. ائمه معصومین(ع) در روایات به طور گسترده و در زمان ها و مکان های گوناگون به تلاوت آن سفارش کرده اند و آن را همواره مانند تابلوی زیبایی فراروی انسان قرار داده اند. همه سوره ها در قرآن کریم، دارای نام هستند. مانند: سوره بقره، آل عمران، مائده و… اما غالباً آیات سوره ها اسم خاصی ندارند و تنها با شماره از آنها یاد می شود. مانند: آیه چهار سوره بقره یا آیه ده سوره آل عمران. فقط برخی از آیه ها به لحاظ نوعی ویژگی، دارای نام مخصوصی هستند. مانند: آیه نور ، ملک، شهادت، دِین و… و از آن جمله: آیه 255 از سوره بقره است که با عنوان آیة الکرسی خوانده می شود.آیةالکرسی نام یک آیه است که با اَللّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَالحَی القَیوم آغاز و با هُوَالعَلی العَظیم پایان می یابد و دو آیه بعد از آن جزء آیةالکرسی نمی باشد، هر چند در برخی از موارد به خواندن آنها همراه آیةالکرسی تأکید شده است. در روایت آمده است که: آیةالکرسی پنجاه کلمه و در هر کلمه پنجاه برکت است و در آیه یاد شده تا علی العظیم، پنجاه کلمه می باشد. همچنین استفاده از تعبیر آیةالکرسی به جای آیات الکرسی، روشن می سازدکه تنها یک آیه منظور بوده است و از سوی دیگر لفظ الکرسی نیز فقط در آیه اول آمده است، به علاوه آن که در مواردی که منظور، خواندن هر سه آیه بوده است، گفته اند: آیةالکرسی و دو آیه بعد از آن را بخوانید. بنابراین آیةالکرسی تنها یک آیه است و در بین آیات، دارای نام مخصوص به خود می باشد .



پیامبر اکرم(ص) از ابی بن کعب سؤال فرمودند: کدام آیه در کتاب خدا بزرگوارتر و شریف تر است؟ عرض کرد: «الله لا اله الاهوالحی القیوم»؛ پیامبر(ص) دست بر سینه او زد و فرمود: «دانش بر تو گوارا باد. سوگند به کسی که جان محمد در دست اوست، این آیه دارای دو زبان و دو لب است که در پایه عرش الهی تسبیح و تقدیس خدا می گوید.[1]

رسول اکرم(ص) به علی(ع) فرمودند: «قرآن کلامی برتر و بزرگ است و سوره بقره، سید قرآن و آیةالکرسی سید بقره است.» سپس فرمود: در آیةالکرسی، پنجاه کلمه است و در هر کلمه پنجاه برکت و خیر وجود دارد.»

علی (ع) فرمودند: «اگر از آثار معنوی این آیه شریفه آگاه می بودید، در هیچ حال آن را ترک نمی کردید.» [2]

پیامبر اکرم(ص) فرمودند:آیةالکرسی از گنجینه ای در زیر عرش به من عطا شده است و قبل از من به هیچ پیغمبری چنین عطایی نشده است.» دستوربه خواندن، نوشتن و بهره مندی از این آیه در بسیاری از مناسبت های مکانی و زمانی می تواند فضیلت آنرا را نمایان و روشن سازد و کمک می کند تا انسان در هر موقعیت و زمانی از برکت و رحمت این آیه شریفه بزرگ استفاده ببرد. از این روی در زیر، مواردی چند از کاربرد و استفاده این آیه را بر می شماریم. به امید این که با عمل به آنها نور و رحمت نصیب خویش سازیم. هرچند که به یقین می توان اظهار کرد که اهمیت، عظمت و موارد آیة الکرسی، بیش از آن است که بتوان در این مجال از آن سخن به میان آورد.

امام باقر(ع) فرمودند: هر کسی در پی وضو گرفتن، آیة الکرسی بخواند، خداوند ثواب چهل سال عبادت به وی عطا کند، مقام او را چهل درجه مرتفع می کند و چهل حوریه به تزویج او در می آورد.[3]

امام صادق(ع) فرمودند: کسی که درهر رکعت از نمازهای مستحبی، سوره انا انزلنا و قل هواللّه و آیة الکرسی را بخواند، خداوند درب با فضیلت ترین اعمال انسان ها را بر روی او گشوده ا ست . [4]

امام صادق(ع) فرمودند: کسی که در حال سجده، آیة الکرسی بخواند، هیچ گاه داخل آتش جهنم نخواهد شد.[5]

حضرت علی(ع) فرمودند: هر کسی قبل از طلوع خورشید، یازده مرتبه قل هواللّه، انا انزلنا و آیة الکرسی بخواند، خداوند مالش را از هر زیان و خطری، حفظ می کند. [6]همواره انسان برای انجام کاری در پی اسباب می رود و از آن نتیجه می خواهد و برای رسیدن به مقصد و مقصود، تلاش و کوشش می کند و در آرزوی اهداف بلند می باشد. در دین، به ما دستور داده اند که: قبل از انجام هر کار به خداوند توجه کنیم و از او خیر، سلامت و سعادت بخواهیم و با کمک خواهی از خداوند، کارها را آغاز و به انجام برسانیم، زیرا در این صورت است که کار و کوشش، نتایج درخشان نصیب انسان می سازد. پس بنابر این، از آداب انجام کار این است که انسان چشم به اسباب ندوزد و خود را از غفلت نجات دهد و با یاد و درخواست خیر و صلاح از خداوند، وارد کار شود. از جمله این که: قبل از تعقیب حاجتها، آیةالکرسی بخواند، زیرا که ابزار بسیار قدرتمندی است. در رساندن انسان به هدف، نتیجه و مقصود.پیامبر(ص) به حضرت علی(ع) فرمودند: آنگاه که از منزل در پی حاجتی بیرون شدی آیةالکرسی تلاو ت کن، زیرا موجب برآورده شدن حاجت می باشد.[7]

امام رضا(ع) فرمودند: هر گاه به مالی رسیدی، برای برکت آن دعا کن و برای حفظ کالا و متاع خویش، آیة الکرسی بخوان و آنرا بنویس و میان آن بگذار. [8]

امام صادق(ع) فرمودند: هر کس هنگام ظهر روز عید غدیر، دو رکعت نماز بگزارد و در هر رکعت، فاتحة الکتاب، سوره اخلاص، سوره قدر و آیة الکرسی را ده مرتبه بخواند معادل هزار عمره است.[9]


[1] تفسیر درالمنثور، ذیل بقره ?2? : 255.

[2] شیخ طوسی، امالی، ص 509 .

[3] بحار الانوار؛ ج80/317

[4] بحار الانوار؛ج 85/36

[5] بحار الانوار؛ج 89/269                                                         

[6] بحار الانوار؛ج 86/249

[7] بحار الانوار؛ج 92/159

[8] بحار الانوار؛ج76/176

[9] بحار الانوار؛ج 98/321
منبع:پایگاه حوزه