بسم الله الرحمن الرجیم

داشتم با خودم فکر میکردم که من  اسمم رو گذاشتم مسلمون و مذهبم شیعه هستش ,آیا واقعا هم شیعه هستم؟!!آیا واقعا راه معصومین رو طی میکنم و سعی دارم خودمو به چهارده معصوم علیه السلام نزدیک کنم؟شده تا بحال بشینم و یک نگاهی به اعمالم بندازم و دعا هایی که سر نماز و موقع عبادت میکنم رو بازنگری بکنم و ببینم آیا من در این دعاهایی که به درگاه خدای متعال سعی در فرستادنشون دارم چند تا از این دعاها برای غیر خودم بوده!!!چند بار نشستم برای دعا و اول مثل خانم فاطمه الزهرا (س) برای سایر مسلمین غیر خودم و برای همسایه ها دعا کردم؟وقتی یک نگاهی به اعمالم میندازم می بینم که چقدر کم عمل کردم !!حضرت علی(ع) فرموده اند شیعیان ما کسانی می باشند که به خاطر ولایت ما نسبت به یکدیگر بذل و بخشش می نمایند(بذل و بخشش شامل دعا در حق دیگران هم میشه) مایه برکت همسایگان هستند و با معاشران خود، در صلح و صفا بسر می برند.(کافی جلد3) آن حضرت چهار خصلت را بر شمرده اند که اگر کسی آنها را مراعات نماید اهل بهشت است که یکی از آن ها رفتار پسندیده با همسایگان است.(سفینه البحار) خوب می بینم که در این مورد یعنی دعا و یاری در حق دیگر مسلمانان و همسایگان کوتاهی کرده ام و ادعای شیعه بودن دارم!!



دوباره به فکر فرو می روم !!!باز دعاهایی که می کنم رو خاطرم میارم,راستی چرا من در اکثر دعاهایی که میکنم فقط برای این دنیا دعا کردم؟نظیر داشتن رزق فراوان و مال و اولاد و شفای بیماریم و...!مگه من قراره در این دنیا بمونم و مرگ سراغ من نمیاد و جهان آخرتی در کار نیست؟ای داد بی داد چقدر از حیات جاوید آخرت غافل بودم !!خداوند متعال در قرآن کریم از دو گروه دعا کننده یاد می کند:یک گروه آنان که چشم به دنیا دوختند و به جهان آخرت بی اعتنا هستند. آنها در مقام دعا هم از خداوند فقط دنیا را می خواهند و می گویند: خداوندا، آنچه می خواهی به ما بدهی در دنیا بده. چنین کسانی در آخرت بی بهره اند.گروه دوم کسانی هستند که هم نظر به دنیای خود دارند وهم اعتقاد و دعا برای  آخرتشون که البته اینان از رستگاران هستن.نتیجه دعا برای هر دوی دنیا و آخرت یقینا رستگاری هستش.در حدیث آمده است که : (حضرت رسول صلى الله علیه و آله به عیادت مرد مسلمانى رفتند که از بیمارى رنج مى برد. حضرت به او فرمود: آیا دعا کردى و چیزى از او خواستى ؟ بیمار گفت : آرى : این گونه با خدا سخن مى گویم : بارالها، اگر مرا در آخرت مى خواهى عذاب کنى ، آن را در این دنیا برایم قرار ده .
حضرت فرمود: سبحان الله !تو طاقت چنین عذابى ندارى ، چرا نگفتى : ربنا ءاتنافى الدنیا حسنة و فى الاخرة حسنة و قنا عذاب النار .
آن بیمار این گونه دعا کرد و خداوند شفایش داد.)خوب آیا من باز هم شیعه واقعی و رهرو معصومین هستم؟پناه بر خدا از غفلتی که کرده ام.
خوب حالا من تصمیم گرفته ام که سر نماز و دعا برای دیگر مسلمانان و شیعیان و همسایگانم هم دعا کنم و همچنین علاوه بر اینکه برای حاجات دنیوی ام دعا میکنم برای آخرتم هم حداقل به همان مقدار دعا کنم! اینجا باز از خودم می پرسم آیا من شیعه واقعی شدم؟و باز به فکر اعمالم میفتم!! خدای من !!! باز که من ایراد دارم!! می پرسید چه ایرادی؟! در جواب مثالی بزنم! وقتی که من و یا از اطرافیانم به بیماریی دچار میشویم شروع به نذر و نیاز کردن میفتیم و سفره نذری باز میکنیم جهت شفای بیماری و یا هر حاجت دیگر دنیوی که داریم مثل رفع مصیبت و گرفتاری و بلا و تنگی رزق و...و اگر هم سفره نذری باز نکنیم با نماز حاجت خواندن سعی میکنیم نظر خدای متعال رو بسوی خود جلب کنیم و رحمت و کمک خدا را بطلبیم!!چقد من غافلم از امام زمانم که غریب است و بارها از من که شیعه نامی هستم خواسته تا برای ظهورش دعا کنم !! واقعا تا بحال چند بار از این سفره های نذری باز کردیم به نیت اینکه بارالها ظهور آقایمان و سرورمان امام زمان عجل الله تعالی فرجه را برسان!چند بار به نیت تعجیل در فرج آقا نماز حاجتی خوانده ام و گریه کردم در درگاه خدا که دل به تنگ آمده و زمان ظهور آن منجی را برسان!!(قال رسول الله (صلی الله علیه و آله) : افضل العباده انتظار الفرج) حال آیا من منتظر واقعی ام؟ باز هم من ادعای شیعه واقعی بودن را دارم؟طبق آیات قرآن کریم و روایات اسلامی، شناخت حقیقی امام زمان(عج) شرط قبولی ایمان، تهذیب اعمال و ضامن برخورداری از هدایت الهی و حیات معقول هر انسان مسلمان و مؤمن است. لذا یکی از وظایف شیعیان و عاشقان منتظر در عصر غیبت، خواندن دعاهایی است که از طریق اهل بیت و ناحیة مقدّسة آن حضرت وارد شده است. از جمله دعایی که امام صادق(ع) آنرا به زراره تعلیم نمودند. ای زراره! اگر آن زمان را درک کردی، این دعا را بخوان:
اللهّم عرّفنی نفسک فإنّک إن لم تعرّفنی نفسک لم أعرف نبیک، اللهّمّ عرّفنی رسولک فإنّک ان لم تعرفنی رسولک لم أعرف حجتّک، اللّهمّ عرّفنی حجّتک فأنّک إن لم تعرّفنی حجتّک ظللت عن دینی. (کلینی، همان، ج 1، ص 337).
بارخدایا! تو مرا به خود بشناسان، که اگر خودت را به من نشناسانی، پیغمبرت را نخواهم شناخت. بار خدایا! تو رسولت را به من بشناسان، که اگر رسول خود را به من نشناسانی، حجّتت را نخواهم شناخت، پروردگارا! حجّت خودت را به من بشناسان که اگر حجّتت را به من نشناسانی، از دین خود گمراه خواهم شد.

خداوندا! به ما یاری عطا کن تا از شیعیان و منتظران واقعی باشیم و از گمراهان و غافلان نباشیم.آمین یا رب العالمین