آنچه از تفسیرها و نوشته‌های رسانه‌های غربی دریافت می‌شود ، این است که گویا دستورالعمل غرب برای مذاکره با ایران در 25 فروردین مشخص شده است.



به گزارش «تابناک»، روز گذشته نشریه «گلوبال پست»، از نشریات معروف طرفدار اندیشه و دولت صهیونیستی، در نوشته‌ای، سه استراتژی برای روبه‌رو شدن با برنامه هسته ای ایران ارائه داد.

بنا بر این گزارش، این سه استراتژی عبارتند از: تحریم و فشار، حمله نظامی و دیپلماسی و مذاکره.

هرچند «گلوبال پست» درباره دو استراتژی نخست نیز تحلیل‌هایی داده و در مورد جنبه‌های مثبت و منفی آنها بحث کرده، در پایان به گزینه دیپلماسی و شروطی که غرب در مذاکره با ایران باید مورد توجه قرار دهد، اشاره نموده است.

در واقع بر پایه این استراتژی دستورالعمل غرب برای مذاکرات 25 فروردین با ایران باید دارای سه شرط زیر باشد:

نخست: ایران غنی‌سازی 20 درصدی را متوقف و مقادیر غنی شده در این سطح را تحویل دهد.

دوم: ایران می‌تواند غنی‌سازی 4 درصدی خود را ادامه دهد.

سوم: ایران باید همکاری همه‌جانبه و فراگیری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را آغاز کند.

هرچند از این دستورالعمل درباره تعهدات غرب هنگامی که ایران این شروط را بپذیرد، سخنی نگفته نشده، روز گذشته، «تام پیکر بنگ»، معاون سابق وزارت خارجه آمریکا در سنا پپیشنهاد کرد که یکی از نکات سازنده برای خروج مذاکرات از بن بست کنون، این است که به مرحله گفت‌وگوها پیش از غنی‌سازی 20 درصدی اورانیوم توسط ایران رجوع شود.

بنا بر پیشنهاد وی، ایران می‌تواند اورانیوم غنی شده 20 درصدی خود را تحویل دهد و در ازای آن، افزون بر دریافت سوخت هسته‌ای مورد نیاز تحقیقات پزشکی خود، برخی از تحریم‌ها علیه این کشور هم لغو شود.

از مجموع این مباحث چنین برمی‌آید که در مذکرات پیش روی، بحث برای ادامه غنی‌سازی اورانیوم در ایران در سطح 4 درصد و تحویل غنی‌سازی با غنای 20 درصدی خواهد بود. در مقابل هم غرب بخشی از تحریم‌های خود علیه ایران را لغو خواهد کرد.

اما در این میان، دو نکته مهم است:


نخست اینکه لغو تحریم‌های اعمالی علیه ایران در چه سطحی خواهد بود و غرب چه مقدار از تحریم‌های اعمالی علیه ایران را ـ که بر پایه قطعنامه‌های شورای امنیت و یکجانبه به دلیل موضوع هسته ای بر ایران تحمیل کرده ـ لغو خواهد کرد.

دوم آنکه همکاری گسترده با آژانس، موضوعی است که همواره می‌توان از آن سوءاستفاده کرد و هر مرحله با این بهانه توافقات پیشین از طرف غرب نادیده گرفته شود. این هم باید دقیق و جزء به جزء مشخص شود، چون ممکن است بر پایه توافق و شروط نامبرده، ایران برنامه غنی‌سازی 20 درصدی خود را متوقف کند، اما نه اورانیومی برای مصارف پزشکی دریافت کند و نه به بهانه همکاری نکردن، تحریم‌های موثری لغو شود.

گویا، با توجه به سناریوهای گوناگون غرب، لازم است مذاکره کنندگان ایرانی با آگاهی از حقوق و منافع ملی و مسائل تخصصی در مذاکره و پذیرش تعهدات، خود را برای مذاکراتی احتمالا در چند دور آماده کنند.