پنجم اردیبهشت 1359 یکی از روزهای حساس و سرنوشت ساز و به یادماندنی در تاریخ ایران اسلامی است. در این روز بزرگ یک باردیگر خداوند قهار به یاری ناخدای انقلاب آمد, چرا که خود در قرآن شریفش فرموده: «ان تنصرواالله ینصرکم ویثبت اقدامکم» و وعده او تخلف ناپذیر است.
عملیات نظامی <مافوق سری> آمریکا علیه ایران، در صحرای طبس با کشته شدن 8 نظامی امریکایی و از دست رفتن یک هواپیمای سی 130 و چند هلیکوپتر با شکست رو‌به‌رو و ادامه آن لغو شد. جیمی کارتر، رئیس‌جمهور وقت آمریکا همان روز مسوولیت این عملیات را بر عهده گرفت و گفت که به منظور خارج ساختن گروگان‌ها (کارکنان سفارت) از تهران، برنامه‌ریزی شده بود. قرار بود این نظامیان پس از تجدید سوخت هلیکوپترها در صحرای طبس، خود را به تهران و بازداشتگاه‌های گروگان‌ها برسانند که گرفتار خشم خداوند شدند
حضرت امام خمینی (ره) پس از تهاجم نظامی آمریکا در طبس با نگاه تیزبین خود، پیام بسیار مهمی به ملت ایران صادر کرده بودند. «ملت رزمنده ایران دخالت های نظامی آمریکا را شنیدند و عذرهای کارتر را شنیدند، اینجانب که کراراً گفته ام کارتر برای وصول به ریاست جمهوی حاضر است به هر جنایتی دست بزند و دنیا را به آتش بکشد شواهد آن یکی پس از دیگری ظاهر شده و می شود و اشتباه کارتر در آن است که گمان می کند با دست زدن به این مانورهای احمقانه می تواند ملت ایران را که برای آزادی و استقلال خویش و برای اسلام عزیز از هیچ فداکاری روی گردان نیست از راه خودش که راه خدا و انسانیت است منصرف کند، کارتر باز احساس نکرده با چه ملتی روبروست و با چه مکتبی بازی می کند. ملت ما ملت خون و مکتب ما جهاد است . کارتر باید بداند که ملت 35 میلیونی ما با مکتبی بزرگ شده اند که شهادت را سعادت و فخر می دانند و سرو جان را فدای مکتب خود می کنند»
این مانور احمقانه به امر خدای قادر شکست خورد از جنبه تاریخی واقعه حمله نظامیان آمریکا و شکست آنان به وسیله شن های بیابان تفتیده طبس، همانند واقعه حمل پیل سواران ابرهه به خانه کعبه و منهدم شدن آن توسط سنگ ریزه های فروریخته از منقار مرغان ابابیل می باشد.
شکست آمریکاییان در طبس توسط نیروهای غیبی الهی به گونه ای واضح و آشکار بود که حتی هارولد براون- وزیر دفاع آمریکا- وقتی در برابر این سؤال که چگونه این فاجعه بزرگ به وقوع پیوست او در حالی که به شدت متحیر بود چنین پاسخ می دهد «آیت ا… خمینی در بالکن محل سکونت خود حضور یافت و با هر حرکت دست او یک هواپیما به زمین افتاد.»
