سوره البقره:

وَمِنَ النَّاسِ مَن یَتَّخِذُ مِن دُونِ اللّهِ أَندَادًا یُحِبُّونَهُمْ کَحُبِّ اللّهِ وَالَّذِینَ آمَنُواْ أَشَدُّ حُبًّا لِّلّهِ

وَلَوْ یَرَى الَّذِینَ ظَلَمُواْ إِذْ یَرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلّهِ جَمِیعًا وَأَنَّ اللّهَ شَدِیدُ الْعَذَابِ ?165?

بعضی از مردم معبودهائی غیر از خداوند، برای خود انتخاب می‏کنند،

و آنها را همچون خدا دوست می‏دارند، حال آنکه مؤمنان خداوند را دوست‏تر دارند،

کسانى که [با برگزیدن بتها به خود] ستم نموده‏اند اگر مى‏دانستند....

خدای من,ای مربانترین مهربانان,ای خدایی که توبه پذیری,این بنده گنه کارت به امید کرم و احسانت به درگاهت اومده,بعد یه عمر دل بستن به این و آن ,بعد یه عمر بی آبرویی,وقتی سرش به سنگ خورده و متوجه شده بجز خدا نباید به کسی دل ببنده به درگاهت رجوع کرده به امید بخششت ای خدای کریم.خدای من,بر محمد و ال محمد درود بفرست و گناهانمو ببخش,الهی العفو,الهی العفو,الهی العفو.

خدایا ای رب من,میدونم که خیلی زودتر از اینها منتظر بودی تا من بیام سمتت و همش برام نشانه میگذاشتی تا متوجه بشم و بیام ولی خدایا من اسیر نفس و شیطان رجیم شده بودمو از بزرگیت و مهربونیت غافل.خدایا توبه این بنده حقیرت رو بپذیر که اگه نپذیری و نظری به این بنده نکنی این بنده ناتوانه و هلاک میشه.

خدای من,مگه خودت نگفتی که ادعونی استجب لکم!!! خدایا میدونم دیر اومدم در خونت ولی اومدم با امید بخششت و شنیدن صدای این بنده گنهکارت,خدایا توبه منو پذیر,الهی العفو ,الهی العفو, الهی العفو
خدایا من به خودم ظلم کردم /ظلمت نفسی/خودمو سپردم به اونی که نباید میسپردم!دل به اونی بستم که نباید میبستم!

خدایا,چه شبهایی که فرشتگانت رو صف کشوندی و منتظر بودی تا این بنده گمراهت سر از سجده شیطان برداره و بیاد سر به سجدت بگذاره و بگه خدایا من اشتباه کردم و منو ببخش و تو هم زود ببخشیش و به فرشتگان رو شونه های این بنده دستور بدی که نامه اعمالش رو بردارینو بیارین بعد دو تا فرشته دیگه با نامه اعمال سفید براش بفرستی!! و من چه غافل بودم از اون شبها!! ظلمت نفسی,ظلمت نفسی,طلمت نفسی.خدایا این بنده ناسپاس الانه اومده در خونت تا پذیرش توبه رو ازت گدایی کنه!! خدایا بپذیر توبه این بنده ذلیل رو,خدایا این بنده متوجه شده که اگه یه لحظه نظر رحمتت رو ازم برگردونی هلاک میشه تا ابد!
خدایا بر محمد و ال محمد درود و رحمت بفرست و توبه ام رو بپذیر,الهی العفو ,الهی العفو,الهی العفو....

(الهی آمین یارب العالمین)

بسم الله الرحمن الرحیم



تا بحال شده که بنشینیم و بفکر این موضوع باشیم  چرا ما که عنوان مسلمان شیعه بودن را داریم  به دنبال گناه کشیده میشویم؟چرا با گناه کردن سیلی به صورت امام زمانمون میزنیم؟مگه نه اینکه ما خودمون رو منتظر امام زمان عجل الله تعالی فرجه می دونیم؟آیا منتظر واقعی به دنبال گناه میره؟شاید اینجا سوالی پیش بیاد که ما که امام معصوم نیستیم و طبیعیه که دچار گناه بشیم!!!یا سوالی پیش بیاد که مثلا چه گناهانی میکنیم؟در جواب نظر شما رو به موارد ذیل جلب میکنم.

الف- کدام شیعه مرد طرز پوشش و ظاهر خودش رو شبیه پوشش و ظاهر  زن میکند مثل ابرو برداشتن و صورت خود را از ته اصلاح کردن! ایا الگوهای ما شیعیان که معصومین هستند هم این کار رو میکردند و یا نهی میکردن از این کار زشت؟ایا این شیعه بودنه؟بعضی از زنان  و دختران را هم داریم که خودشون رو شبیه مردان میکنن آیا به اینها میشه گفت پیرو پیامبر اکرم (ص) یا اصلا میشه گفت مسلمان؟
رسول خدا فرمود:از ما نیست هر زنی که خود را شبیه مردان کند یا هر مردی که خود را شبیه زنان کند .(میزان الحکمه، ج 5 ،ص 18)
امام صادق(ع) می فرمایند: "هنگامی که انسان مو و ریش در صورتش می روید، این حالت علامت و نشانه مردانگی اوست، و عظمت و ابهت او را می رساند و او را از حد و مرز بچه ها و شباهت به زنان خارج می سازد."
امام رضا(ع) فرموده اند: "خداوند مردان را به وسیله محاسن زینت داده است، ریش فضیلتی برای مردان است، و بوسیله ریش مردان از زنان شناخته می شوند."

ب- این قسمت خطاب به خانمها هستش.سوالی از خانمها دارم! سوال حقیر اینه که خانمهایی که هفت قلم آرایش میکنن و به بیرون از خانه به خیابان و مهمانیها بصورت آرایش شده می روند این آرایش را برای چه کسی کرده اند؟آیا جز اینه که رسما اعلام میکنن که آقایان و مردها به من نگاه کنید و از دیدن من لذت ببرید؟


ادامه مطلب

 
بسم الله الرحمن الرحیم
در مورد دنیا طلبی و ریاست طلبی  روایات و احادیث فراوانی داریم که بر ما تاکید شده تا از ان دوری کنیم .چقدر خوبه که گاها بنشینیم و به اعمال خودمون فکر کنیم خصوصا ما که اسممون رو شیعه گذاشتیم و خودمون رو رهرو راه معصومین می دونیم به این فکر کنیم که کجا و یا کدام یک از معصومین ما در فکر دنیا طلبی و ریاست طلبی بودن که ما هم باشیم!!!؟ کدام یک از این عزیزان به دنبال شهرت طلبی بودن؟به این فکر کردیم که دنیا خواهی و شهرت طلبی منشا خیلی از گناهانه؟گناهانی نظیر غیبت کردن و افترا و تهمت زدن و... یک منشا شون همین دنیا طلبی و شهرت طلبی هستش.آثار این گناهان رو هم که میدونیم!! نظیر  قساوت قلب و دوری از خدا و از یاد بردن آخرت و دوری از انصاف و....خوب حالا منی که دارای این قساوت قلبم و یا اصلا بفکر آخرت نیسستم میتونم بازم ادعای شیعه بودن بکنم؟میتونم خودم رو رهرو معصومین بدونم؟ خدای تعالی می فرماید :    تِلْکَ الدّارُ الاخِرَة نَجْعَلُها لِلَّذِینَ لا یُریدُونَ فِی الارْضِ عُلُوّا وَلا فَسادا وَالْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِین     این سرای آخرت را برای کسانی قرار می دهیم که در روی زمین اراده برتری جویی (سرکشی) و فساد ندارد و عاقبت (نیک) از آن متقین است .قصص 83     که به بیان بعضی از علماء ، آیه به صراحت ما را از دنیا پرستی و ریاست طلبی بر حذر می دارد .    حضرت امیر المؤمنین علی (علیه السلام) می فرمایند :    مَا ذِئْبَانِ ضَارِیَانِ فِی غَنَمٍ قَدْ غَابَ عَنْهَا رِعَاؤُهَا بِأَضَرَّ فِی دِینِ الْمُسْلِمِ مِنْ حُبِّ الرِّئَاسَه .    ضرری که از ناحیه ریاست طلبی متوجه دین انسان می شود از ضرری که دو گرگ درنده به گلّه گوسفند بدون چوپان می زنند بیشتر است .بحار الانوار ج70 ص154
مگر نه اینکه عمر بن سعد شخصی مسلمان و نماز خوان بود ولی برای بدست حکومت ری که معاویه در قبال به شهادت رساندن امام حسین و یارانش وعده داده بود تسلیم ریاست طلبی و دنیا خواهی شد و شیطان اینچنین بر او مسلط شد و وسوسه کرد  که با  کشتن امام حسین (ع) در جهان اخرت به جهنم میروی ولی این جهان اخرت حرف نسیه هستش ولی حکومت ری نقد بحساب می اید و تو نقد رو بچسب!!! بعد اینکه به حکومت رسیدی درهای توبه خداوند بروی انسان باز است و از به شهادت رساندن امام حسین (ع) توبه میکنی و خدا قبول میکند!!!! اینچنین شد که سعد تسلیم دنیا خواهی و شهرت طلبی شد .خدایا لحظه لحظه بر عذاب او و یاران ملعونش بیفزا و سلام خالصانه ما را به حضرت سید الشهدا و یاران با وفایش واصل فرما . آمین



امام صادق علیه السلام به نقل از پیامیر اکرم صلی الله علیه و اله :
    مَلْعُونٌ مَنْ تَرَأَّسَ مَلْعُونٌ مَنْ هَمَّ بِهَا مَلْعُونٌ کُلُّ مَنْ حَدَّثَ بِهَا نَفْسَهُ
    ملعون است کسی که ریاست طلبی کند و کسی که به ریاست همّت گمارد و کسی که در فکر آن باشد .
بحار الانوار ج70 ص151

    عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه وآله فِی خَبَرِ الْمِعْرَاجِ قَال : قَالَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَتَعَالَی یَا أَحْمَدُ لَوْ صَلَّی الْعَبْدُ صَلَاةَ أَهْلِ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ وَیَصُومُ صِیَامَ أَهْلِ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ وَیَطْوِی عَنِ الطَّعَامِ مِثْلَ الْمَلَائِکَةِ وَلَبِسَ لِبَاسَ الْعَابِدِینَ ثُمَّ أَرَی فِی قَلْبِهِ مِنْ حُبِّ الدُّنْیَا ذَرَّةً أَوْ سُمْعَتِهَا أَوْ رِئَاسَتِهَا أَوْ صِیتِهَا أَوْ زِینَتِهَا لَا یُجَاوِرُنِی فِی دَارِی وَلَأَنْزِعَنَّ مِنْ قَلْبِهِ مَحَبَّتِی وَلَأُظْلِمَنَّ قَلْبَهُ حَتَّی یَنْسَانِی وَلَا أُذِیقُهُ حَلَاوَةَ مَحَبَّتِی .
    در حدیث معراج آمده است : که اگر بنده نماز و روزه اهل آسمان ها و زمین را بجای آورد و هم چون ملائکه از طعام روی گرداند ، و به کمترین حد لباس قناعت کند ، ولی در دلش ذره ای از محبت دنیا و یا نام آوری و ریاست آن و مشـهور شدن ، و یا زینتهای آن باشد ، در سرای من همسایه من نخواهد بود ، و محبت خود را از قلب او بر گیرم و قلبش را تاریک گردانم ، بگونه ای که مرا فراموش گرداند و حلاوت معرفتم را به او نچشانم .
مستدرک ج12 ص36
ان شاالله که ما از از آن دسته نباشیم که بفکر شهرت و دنیا طلی می روند.
خدایا از هوای نفس و شهرت طلبی و دنیا طلبی و همچنین از وسوسه شیطان رجیم به تو پناه می اورم .خداوندا به ما کمک کن تا بتوانیم از شیعیان واقعی  باشیم/آمین