چگونه است که به رهبری در زمان ما نائب امام زمان گفته می شود در جائی که به فرموده خود حضرت ایشان 4 نائب بیشتر نداشته اند که همگی از دنیا رفته اند؟

پاسخ :

جمله‌ای که در روایات در این مورد یافت می‌شود و می‌توان گفت که امام زمان (عج) در توقیعی که 6 روز قبل از وفات آخرین نائب خاصش، یعنی (علی بن محمد سمری) صادر نمودند، بیان داشتید:

بسم الله الرحمن الرحیم؛ یا علی بن محمد سمری اعظم الله اجر اخوانک فیک فانک میّت ما بینک و بین ستة ایام فاجمع امرُک ولا توص الی احد یقوم مقامک بعد وفاتک فقد وقعت الغیبة الثانیه» بنام خداوند بخشند و مهربان؛ ای علی بن محمد سمری خداوند به برادران تو در مصیبت تو اجر عنایت کند و تو تا 6 روز دیگر از دنیا می‌روی حساب و کتابت را مرتب کن و کسی را برای جانشینی خود معّرفی مکن زیرا غیبت دوّم (کبری) واقع شده است.  ¹  

در ادامه روایت فوق آمده است (الافمن ادعی المشاهده قبل خروج السفیانی و الصیحة فهو کاذبٌ مفتر و لا حول و لا قوة الا بالله العلّی العظیم)؛ آگاه باشید که هر کس ادعای مشاهده ولی عصر (عج) را قبل خروج سفیانی و صیحة داشته باشد او دروغگوست و لاحول ولا قوة الا بالله العلی العظیم.


ادامه مطلب

در کتاب دینی کلاس دبستان سال 68 نوشته شده بود که اگر اسم امام مهدی(عج) را که محمد است کامل بگویند محمد باید کفاره بدهند ولیکن می بینیم در دعای توسل خواجه نصیر در کتاب گنج العرش اسم ایشان را نوشته اند آیا این مطلب بالا حقیقت دارد. اگر دارد مقدار کفاره ای که بایدپرداخت شود چقدر است؟

» از مجموع روایاتى که در رابطه با حرمت، بردن نام حضرت مهدى(ع) از معصومین(ع) نقل شده استفاده مى‏ شود که نهى از ذکر نام آن حضرت و تأکیدى که در این مورد شده است مربوط به همان زمان غیبت صغرى و ایام بعد از ولادت امام تا آغاز غیبت کبرى بوده که هم امام حسن عسکرى(ع) و هم خود آن حضرت سعى بلیغ داشتند که حتى شیعیان نیز از ولادت و محل و چگونگى زندگى حضرت مطلع نگردند. زیرا مى‏دانستند خلیفه وقت کاملاً مراقب است که امام دوازدهم شیعیان بوجود نیاید، مبادا حکومت‏هاى جابر را سرنگون کند و بساط عدل را در جهان بگستراند. اما در دوران بعد مانند عصر ما، هیچگونه حکمتى در منع از ذکر نام آن حضرت به نظر نمى‏رسد، (کتاب مهدى موعود، ص 236).


ادامه مطلب

برای توسل به ائمه(ع) و رفع مشکلات و بر آورده شدن حاجات دعاها و ذکرها دستورهای فراوانی وجود دارد. نذر کردن نیز یکی از این راه هاست برای نذر کردن می توان چنین نیت کرد: برای خدا بر عهده من باشد اگر بیمارم شفا یافت فلان مقدار پول برای حضرت اْبوالفضل و در راه شادی روح او به فقراء بدهم و یا برای اقامهْ مجلس روضه او بدهم.
در این صورت اگر این حاجات برآورده شد،بر شما واجب می گردد چیزی را که بر عهده گرفته اید ادا نمایید . البته لازم نیست چیزی که نذر می کنید حتماً پول و یا مخارج باشد بلکه می توانید نذر صلوات کنید و یا نذر زیارت کنید،یعنی نذر کنید که در صورت بر آورده شدن حاجاتتان،به زیارت فلان امام بروید و یا مثلاٌ 1000صلوات به روح فلان امام(ع) هدیه کنید .
البته از نظر شرعی نذر وقتی واجب العمل است که یا به صورت صیغه عربی خوانده شود و یا به صیغه فارسی که در بردارندهْ این مضمون باشد: برای خدا بر عهده و ذمه من باشد اگر فلان حاجت و خواسته من برآورده شد،فلان کار را انجام می دهم ولی اگر تنها از ذهن و قلب گذشته و خطور کرده باشد و صیغه نذر به صورت شرعی که گفته شد خوانده نشود،این نذر وجوب عمل ندارد البته عمل به آن بی اشکال است. بهتر است انسان برای رسیدن به خواسته هایش از همه راه ها استفاده کند. مثلاٌ از راه توسل به ائمه(ع) و عرضه داشتن حاجات به آنها و یا صلوات هدیه دادن به روح پاک آنها و یا شرکت در مجالس سوگواری و یا میلاد اْئمه(ع) نیز به خواسته های شرعی خود رسید.

نکتهْ مهم قابل ذکر این است که باید در ارتباط با اولیای الهی امور ارزشمندی مانند معرفت و شناخت آنها و سنخیت پیدا کردن با آنها و آشنایی با جایگاه و مقامات و رهنمودهای آنها را که سرمایه سعادت دنیا و آخرت ما است را در وهله اول مورد توجه قرار دهیم و تنها امامان خود را برای برآورده شدن خواسته هایمان نخواهیم هر چند خود دستور داده اند که نیازهای خود را بر آنها عرضه بداریم و از آنها کمک بخواهیم ولی این نباید تنها دلیل برای ایجاد ارتباط ما با آنها باشد.

خواب بین الطلوعین را ترک کن!

یکی از آقایان خواب دیده بود که برآورده شدن حاجت تو به دست فلانی است. به نزد او می رود و می گوید: ابتلا به هم و غم داشتیم، ما را نزد شما فرستادند. و او با خون سردی جواب می دهد: به ما هم گفتند، اگر حاجتت را به ما عرضه داشتی بگوییم که آن خواب بین الطلوعین را ترک کن، گرفتاری دنیایی تو رفع می شود.

دعاى فرج ، دواى دردهاى ما است

دعاى تعجیل فرج دواى دردهاى ما است ، در روایت است که : در آخر الزمان همه هلاک مى شوند، الا من دعا بالفرج .(عبارت حدیث به این صورت است : الا من دعا بدعاء الغریق ؛ (مگر کسى که دعاى غریق را بخواند.) ر.ک : بحارالانوار، ج 52، ص 133 ) مگر کسانى که براى [تعجیل ] فرج دعا کنند. ائمه ى ما - علیهم السلام - با این بیان خیلى به اهل ایمان و شیعیان عنایت کرده اند تا خود را بشناساند . علامت گذارى براى آن ها است ، یعنى اگر براى فرج دعا مى کنید، علامت آن است که هنوز ایمانتان پابرجاست . دستورهاى عجیب و غریب دیگر هم داده اند، زیرا در آخرالزمان گرفتارى اهل ایمان خیلى سخت مى شود به حدى که در روایت آمده است : بعد ما ملئت ظلما و جورا.(بحارالانوار، ج 3، ص 80؛ ج 36، ص 358) بعد از آن که زمین از جور و ستم پر مى شود. و شاید در روایت وارد شده باشد که : ینکره أکثر من قال بإمامته !(لأنه یقوم بعد ... ارتداد أکثر القائلین بإمامته ؛ (زیرا او بعد از ... بازگشت بیشتر معتقدان به امامتش ‍ قیام مى کند.)بحارالانوار، ج 51، ص 30، 157؛ ج 52، ص 23 ) بیشتر کسانى که اعتقاد به امامت آن حضرت دارند، او را انکار مى کنند . یعنى بیشتر مردم از اعتقاد و ایمان به امامت بر مى گردند. هم چنین فرموده اند که در آخر الزمان این دعاى فرج را که دعاى تثبیت در دین است ، بخوانیم : یا الله ، یا رحمان ، یا رحیم ، یا مقلب القلوب ، ثبت قلبى على دینک .(بحارالانوار، ج 52، ص 148؛ ج 92، ص 326) اى خدا،اى رحمت گستر،اى مهربان ،اى زیر و رو کننده ى دل ها،دل مرا بر دینت ثابت و استوار گردان . یعنى آن مرتبه اى از ایمان را که به من منت نهادى ، حفظ کن ، نه این که مسلمان باشد و به همان باقى باشد، چون این معنا تثبیت در دین نیست.

ادامه مطلب

معرفی این سوره به عنوان سوره امام حسین به خاطر این است که مصداق بارز نفس مطمئنه ‌ای است که در آخرین آیات سوره آمده است. امام صادق ( ع ) به اصحاب خود فرمود: سوره فجر را در نمازهای واجب و مستحب خود قرائت کنید که این سوره به حضرت امام حسین اختصاص دارد... مقصود از نفس مطمئنه آن حضرت و شیعیان او است ». (1)


ادامه مطلب

---

نوشته شده در تاریخ جمعه 91 تیر 16 توسط محمد

نظر

خیالهاى باطل یهود

(آیه 47)در این آیه خداوند روى سخن را به بنى اسرائیل کرده و نعمتهاى خدا را به آنها یادآور مى شود مى فرماید: «اى بنى اسرائیل، نعمت مرا، که به شما ارزانى داشتم به خاطر بیاورید» (یَا بَنِى إِسْرَائِیلَ اذْکُرُوا نِعْمَتِىَ الَّتِى أَنْعَمْتُ عَلَیْکُمْ).

این نعمتها دامنه گسترده اى دارد، از نعمت هدایت و ایمان گرفته تا رهایى از چنگال فرعونیان و بازیافتن عظمت و استقلال، همه را شامل مى شود.

سپس از میان این نعمتها به نعمت فضیلت و برترى یافتن بر مردم زمان خودشان که ترکیبى از نعمتهاى مختلف است، اشاره کرده مى گوید: «و (نیز به یاد آورید که) من، شما را بر جهانیان، برترى بخشیدم» (وَ أَنِّى فَضَّلْتُکُمْ عَلَى الْعَالَمِینَ).


ادامه مطلب

حضرت صادق آل محمّد صلوات اللّه علیهم در ضمن بیانى مفصّل حکایت فرماید:
روزى یک نفر عرب بادیه نشین به قصد حجّ خانه خدا حرکت کرد و در حال احرام چند تخم کبوتر از لانه کبوتران برداشت ؛ و آن ها را شکست و خورد، سپس متوجّه شد که در حال احرام نباید چنین مى کرد.
و چون به مدینه بازگشت از مردم سؤ ال نمود خلیفه رسول اللّه صلى الله علیه و آله کیست ؟ و منزلش کجاست ؟
او را نزد ابوبکر بردند و او پاسخ آن را مسئله را ندانست .
و بالا خره در نهایت اءعرابى را نزد امیرالمؤ منین علىّ علیه السلام آوردند و حضرت پس از مذاکراتى اظهار نمود: آنچه سؤ ال دارى از آن کودکى که در کلاس نزد معلم نشسته است بپرس که او جواب کافى را به تو خواهد داد.
اءعرابى گفت : (إ نّا للّه و إ نّا إ لیه راجعون )، پیغمبر خدا رحلت کرد و دین بازیچه افراد قرار گرفت و اطرافیان او مرتدّ شده اند.


ادامه مطلب

على (علیه السلام ) مى فرماید روزى خدمت رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم رسیدیم از آن حضرت خواستم تا از خداوند براى من طلب مغفرت نماید. حضرت فرمود: چنین خواهم کرد آنگاه حضرت برخاست و نمازگزارد سپس دستهایش را به دعا برداشت آنگاه شنیدم که به خداوند عرض کرد پروردگارا تو را به مقام و قرب و منزلت على سوگند مى دهم که على را مشمول عفو و غفران خود سازى . گفتم اى رسول خدا این چه دعایى است ؟ (چرا خداوند را به حق من سوگند دادى ) حضرت فرمود: یا على مگر کسى در پیشگاه خداوند آبرودارتر و گرامى تر هست تا او را شفیع درگاهش کنم .(جنة الماوى ، ص 299)

شهید سید مجتبی علمدار از رزمندگان لشکر 25 کربلا
شهادت: 11/10/1375 - بیمارستان ساری
مداح اهل بیت بود و از گریه کنای امام حسین(علیه السلام). وصیت نامه‌اش هم بوی امام حسین(علیه السلام) می داد. توی وصیت نامه‌اش نوشته:
وصیت می کنم مرا در گلزار شهدای ساری دفن کنند و تنها امید من همان دستمال سبزی است که همیشه در مجالس مذهبی همراه من بوده و به اشک چشم دوستانم متبرک شده است را روی صورتم بگذارند. قبل از آنکه مرا در قبر بگذارند، مداحی داخل قبر برود و مصیبت جده غریبم حضرت زهرا(سلام الله علیه) و جد غریبم امام حسین(علیه السلام) را بخواند.
به شب اول قبرم نکنم وحشت و ترس چون در آن لحظه حسین است که مهمان من است».