معرفی این سوره به عنوان سوره امام حسین به خاطر این است که مصداق بارز نفس مطمئنه ای است که در آخرین آیات سوره آمده است. امام صادق ( ع ) به اصحاب خود فرمود: سوره فجر را در نمازهای واجب و مستحب خود قرائت کنید که این سوره به حضرت امام حسین اختصاص دارد... مقصود از نفس مطمئنه آن حضرت و شیعیان او است ». (1)
ادامه مطلب
نوشته شده در تاریخ
جمعه 91 تیر 16 توسط
محمد
خیالهاى باطل یهود
(آیه 47)در این آیه خداوند روى سخن را به بنى اسرائیل کرده و نعمتهاى خدا را به آنها یادآور مى شود مى فرماید: «اى بنى اسرائیل، نعمت مرا، که به شما ارزانى داشتم به خاطر بیاورید» (یَا بَنِى إِسْرَائِیلَ اذْکُرُوا نِعْمَتِىَ الَّتِى أَنْعَمْتُ عَلَیْکُمْ).
این نعمتها دامنه گسترده اى دارد، از نعمت هدایت و ایمان گرفته تا رهایى از چنگال فرعونیان و بازیافتن عظمت و استقلال، همه را شامل مى شود.
سپس از میان این نعمتها به نعمت فضیلت و برترى یافتن بر مردم زمان خودشان که ترکیبى از نعمتهاى مختلف است، اشاره کرده مى گوید: «و (نیز به یاد آورید که) من، شما را بر جهانیان، برترى بخشیدم» (وَ أَنِّى فَضَّلْتُکُمْ عَلَى الْعَالَمِینَ).
ادامه مطلب
بحثهاى این سوره که به مناسبت شرح سرگذشت قوم «سبأ» به نام «سبا» نامیده شده ناظر به پنج مطلب است:
1ـ «مسأله توحید» وقسمتى از نشانه هاى خداوند در عالم هستى، وصفات پاک او از جمله «توحید» «ربوبیّت» و«الوهیّت».
2ـ «مسأله معاد» که از همه مسائل در این سوره بیشتر مطرح شده.
3ـ «مسأله نبوت انبیاى پیشین ومخصوصاً پیامبراسلام» وپاسخ به بهانه جوئیهاى دشمنان درباره او، وبیان پاره اى از معجزات انبیاى سلف.
4ـ بیان بخشى از نعمتهاى بزرگ خداوند وسرنوشت شکرگزاران وکفران کنندگان، ضمن بیان گوشه اى از زندگى سلیمان وقوم سبا.
5ـ دعوت به تفکر واندیشه وایمان وعمل صالح.
در حدیثى از پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله)چنین مى خوانیم: «کسى که سوره سبأ را بخواند در قیامت تمام انبیا ورسولان رفیق وهمنشین او خواهند بود، وهمگى با او مصافحه مى کنند».
در حدیث دیگرى از امام صادق(علیه السلام) چنین نقل شده است: «کسى که دو سوره اى را که با حمد آغاز مى شود (سوره سبأ وفاطر) در یک شب بخواند، تمام آن شب را در حفظ وحراست الهى خواهد بود، واگر آن دو را در روز بخواند هیچ مکروهى به او نمى رسد، وآن قدر از خیر دنیا وآخرت به او داده مى شود که هرگز به قلبش خطور نکرده، وفکر وآرزویش به آن نرسیده است»!
مسلماً این پاداشهاى عظیم نصیب کسانى نمى شود که تنها به خواندن ولقلقه زبان قناعت کنند، بلکه خواندن باید مقدمه اى باشد براى اندیشیدن که آن نیز انگیزه عمل است.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَلَهُ الْحَمْدُ فِی الْآخِرَةِ وَهُوَ الْحَکِیمُ الْخَبِیرُ(سبأ/1)
حمد (و ستایش) مخصوص خداوندی است که تمام آنچه در آسمانها و زمین است از آن اوست؛ و (نیز) حمد (و سپاس) برای اوست در سرای آخرت؛ و او حکیم و آگاه است.
ادامه مطلب
اَصْحاب‌ِ قَرْیه، قومى شهرنشین که در قرآن کریم (یس/36/13 به بعد) از آنان یاد گردیده، و در منابع گاه بدانان اصحاب یاسین نیز گفته شده است. در قرآن کریم، سخن از آن است که خداوند دو پیامبر را به سوی اصحاب قریه فرستاد و چون آنان فرستادگان الهى را تکذیب کردند، پیامبر سومى برای پشتیبانى آن دو مبعوث شد. سخن کفار اصحاب قریه به رسولان، آن بود که شما همانند ما بشرید و در دعوی پیامبری و نزول وحى، سخن به دروغ مى‌گویید. با تأکید پیامبران بر امر ابلاغ، اصحاب قریه آنان را به شکنجه و سنگباران تهدید کردند. در اثنای محاجة کفار با پیامبران، از آن سوی شهر مردی دوان دوان فرارسید و قوم را به پیروی رسولان، پرستش آفریدگار یکتا و ترک خدایان دروغین بازخواند. سخن قرآن کریم در بارة اصحاب قریه با وعدة ورود این مؤمن به بهشت و نزول عذابى ناگهانى بر کافران پایان یافته است.
آنچه در روایات افزون بر مضامین یاد شده در قرآن کریم مى‌توان یافت، چنین است: روایات متفقاً شهر این قوم را همان شهر باستانى انطاکیه دانسته‌اند (نک: قمى، 2/213؛ طبری، 2/18 به بعد؛ مسعودی، 1/79؛ ثعلبى، 404- 405؛ طوسى، 8/410؛ سیوطى، 5/261). از منابع تاریخى چنین برمى‌آید که انطاکیه در حدود 300 ق م تأسیس گردید، تا 64م تختگاه سلوکیان بود و بعد به دست رومیان افتاد. بر پایة منابع کهن مسیحى، در سدة 1 م، دین مسیح توسط بارنابا و پولس به این شهر رسید و به رغم مشقات فراوان، این شهر پس از فلسطین به عنوان پایگاه دوم مسیحیت درآمد (نک: اعمال رسولان، 11: 26، رسالة اول پطرس، 4:16؛ نیز ه د، انطاکیه).
ادامه مطلب
در حدیثى از پیامبر اکرم (صلى اللّه علیه و آله و سلم ) مى خوانیم که (الحمد ام القرآن ) و این به هنگامى بود که جابر بن عبدالله انصارى خدمت پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلم ) رسید، پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلم ) به او فرمود:
(الا اعلمک افضل سورة انزلها الله فى کتابه ؟ قال فقال له جابر بلى بابى انت و امى یا رسول الله ! علمنیها، فعل الحمد، ام الکتاب )
(آیا برترین سوره اى را که خدا در کتابش نازل کرده به تو تعلیم کنم ، جابر عرض کرد آرى پدر و مادرم به فدایت باد، به من تعلیم کن ، پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلم ) سوره حمد که ام الکتاب است به او آموخت سپس اضافه فرمود این سوره شفاى هر دردى است مگر مرگ ).
و نیز از پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلم ) نقل شده که فرمود:
ادامه مطلب
پیامبر اکرم(ص) آیة الکرسی را با عظمت ترین و سید آیات قرآن کریم دانسته است. ائمه معصومین(ع) در روایات به طور گسترده و در زمان ها و مکان های گوناگون به تلاوت آن سفارش کرده اند و آن را همواره مانند تابلوی زیبایی فراروی انسان قرار داده اند. همه سوره ها در قرآن کریم، دارای نام هستند. مانند: سوره بقره، آل عمران، مائده و… اما غالباً آیات سوره ها اسم خاصی ندارند و تنها با شماره از آنها یاد می شود. مانند: آیه چهار سوره بقره یا آیه ده سوره آل عمران. فقط برخی از آیه ها به لحاظ نوعی ویژگی، دارای نام مخصوصی هستند. مانند: آیه نور ، ملک، شهادت، دِین و… و از آن جمله: آیه 255 از سوره بقره است که با عنوان آیة الکرسی خوانده می شود.آیةالکرسی نام یک آیه است که با اَللّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَالحَی القَیوم آغاز و با هُوَالعَلی العَظیم پایان می یابد و دو آیه بعد از آن جزء آیةالکرسی نمی باشد، هر چند در برخی از موارد به خواندن آنها همراه آیةالکرسی تأکید شده است. در روایت آمده است که: آیةالکرسی پنجاه کلمه و در هر کلمه پنجاه برکت است و در آیه یاد شده تا علی العظیم، پنجاه کلمه می باشد. همچنین استفاده از تعبیر آیةالکرسی به جای آیات الکرسی، روشن می سازدکه تنها یک آیه منظور بوده است و از سوی دیگر لفظ الکرسی نیز فقط در آیه اول آمده است، به علاوه آن که در مواردی که منظور، خواندن هر سه آیه بوده است، گفته اند: آیةالکرسی و دو آیه بعد از آن را بخوانید. بنابراین آیةالکرسی تنها یک آیه است و در بین آیات، دارای نام مخصوص به خود می باشد .
ادامه مطلب
آیا می دانید لفظ جلاله (الله) به تعداد 2816 بار در قران کریم تکرار شده است.
آیا می دانید تنها زنی که در قران کریم ملقب به (صدیقه ) شده است حضرت مریم علیها السلام میباشد.سوره مائده
آیا میدانید تنها آیه ای که در ان سه کتاب اسمانی (تورات و انجیل و قران)بطور پیاپی ذکر شده است ,آیه 111 سوره مبارکه توبه می باشد.
آیا میدانید نام مسجد الحرام 15 بار در قران کریم ذکر شده است.
آیا می دانید تنها آیه ای که در ان ,چهار لقب از القاب و اوصاف قران گرد امده,آیه 57 سوره مبارکه یونس میباشد.
آیا میدانید تعداد سوره های مکی 86 سوره و تعداد سوره های مدنی 28 سوره می باشد.
آیا می دانید تنها سوره ای که تمامی آیاتش ,خطاب بشر به خداوند است,سوره حمد می باشد.
آیا می دانید حضرت داوود علیه السلام پیامبری است که قاری بهشتیان است.
آیا می دانستید لقب مشور حضرت عیسی علیه السلام یعنی (مسیح) 11بار در قران مجید اورده شده است.
آیا می دانید قوم یهود حضرت عزیر علیه السلام را فرزند خداوند می دانستند.
آیا می دانید تنها صحابی پیامبر که در فران نامش اورده شده زید(بن حارثه)می باشد.(احزاب/37)
آیا می دانید آخرین پیامبری که وارد بهشت می شود حضرت سلیمان علیه السلام می باشد.(بحار الانوار74/14و ج 107/73)
آیا می دانید آیات زیر آیات بی نقطه در قران کریمند:(طه/1)(طور/1)(معراج/25)(بلد/3)(عصر/1)(اخلاص/2)
آیا می دانید در ایه 23 سوره مبارکه نوح نام 5 بت وجود دارد؟(ود/سواع/یغوث/یعوق/نسر)
آیا می دانید در ایه 163 سوره مبارکه نساء نام یازده پیامبر تصریح شده است.
طبقه بندی: قرآن
ترجمه:
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
1 ـ آیا ما سینه تو را گشاده نساختیم؟
2 ـ و بار سنگین تو را از تو بر نداشتیم؟!
3 ـ همان بارى که سخت بر پشت تو سنگینى مى کرد.
4 ـ و آوازه تو را بلند ساختیم!
5 ـ به یقین با سختى آسانى است.
6 ـ (آرى) با سختى آسانى است.
7 ـ پس هنگامى که از کار مهمى فارغ مى شوى به مهم دیگرى پرداز.
8 ـ و به سوى پروردگارت توجه کن!
متن آیه :
أَلَمْ نَشْرَحْ لَکَ صَدْرَکَ
ترجمه :
آیا ما سینه تو را نگشودیم ( و دلت را از بند غم حیرت رها نساختیم ، و تاب تحمّل نابسامانیهای محیط جاهلیّت و سختیهای مسؤولیّت بزرگ نبوّت را به تو عطاء نکردیم ؟ ) .
توضیحات :
« أَلَمْ نَشْرَحْ . . . » : شرح صدر . کنایه از : سعه صدر ، رهائی از غم و اندوه حیرت و ضلال پیش از نبوّت ، تاب تحمّل مشکلات مسؤولیّت نبوّت و رهبری ، صبر و حوصله در برابر ناملایمات محیط و دردسرهای کفّار و مشرکان و دیگران است ( نگا : انعام / 125 ، زمر / 22 ، طه / 25 ، نحل / 106 ) .
سوره شرح آیه 2
ادامه مطلب
سوره ذاریات؛ پنجاه و یکمین سوره قرآن است که مکی و 60 آیه دارد.
از رسول خدا صلی الله علیه واله وسلم نقل شده است: هر کس سوره ذاریات را قرائت نماید ده برابر بادهایی که در دنیا می وزد به او ده حسنه داده می شود.مجمع البیان،ج9، ص252
در حـدیـثـى از امـام صـادق (علیه السلام ) آمده است : من قراء سورة الذاریات فى یومه
او لیـلتـه اصـلح الله له معیشته و اتاه برزق واسع و نور له فى قبره بسراج یزهر الى یوم
القیامة :
(هـر کـس سـوره ذاریـات را در روز یـا شـب بـخـواند خداوند وضع زندگى و معیشت او را
اصلاح مى کند، روزى وسیعى به او مى دهد، و قبر او را با چراغى روشن مى سازد که تا
روز قیامت مى درخشد) تفسیر نمونه جلد 22
مرحوم سید محمد خامنه ای تبریزی: که قرائت سوره ذاریات در هر روز موجب ثروت فراوان می گردد همینطور که قرائت این سوره بهمراه سوره های طلاق مزمل والم نشرح در هر روز برای توسعه امر معاش مجرب است بطوری که من حیث لا یحتسب میرسد و موجب حیرت عقول می گردد.ودر اهمیت این ختم فرموده که اگر در روز این ختم از شما فوت شد آنرا در شب بجای آرید.
آثار و برکات دیگر این سوره مبارک
ادامه مطلب
«انّ لکلّ شیءٍ قلب و قلب القرآن یس».(ثواب الاعمال)
در روایات شریفی که همه‌ی مفسرین از کتاب‌های معتبر اخبار نقل کرده‌اند می‌فرماید:
«برای هر چیزی قلبی است و قلب قرآن سوره‌ی «یس» است».
قلب عالم وجود،
محمد(ص) است و سوره‌ای هم که ویژه‌ی محمد (ص)باشد، نسبت به همه‌ی قرآن، قلب قرآن
است؛چرا که خداوند فرموده است«لولاک لما خلقت الافلاک»
؛اگر به خاطر تو(حضرت محمد(ص)،نبود افلاک را نمی‌آفریدم.پس،همه‌ی موجودات به طفیل
محمد (ص) موجود گردیدند.
مطالب اصلی قرآن که مربوط به مبدأ و معاد و دعوت به آن است،
در سوره‌ی یس، جای دارد.هر که،در روز این سوره را بخواند
تا شب،از جمله‌ی حفظ شدگان و روزی داده شدگان است،
و هر که در شب بخواند،تا روز،از جمله‌ی حفظ شدگان و روزی داده شدگان است.
هر که در قبرستان،این سوره را بخواند،
عذاب «اهل قبر»آن، کم می‌شود،و به تعداد مردگان،ثواب،برای قاری آن نوشته شود
و بلاهای دنیا و عذاب‌های آخرت از او دفع گردد و
به همین جهت این سوره را «دافعه» می‌نامند،همچنین،به آن«قاضیه» می‌گویند
؛چون که همه‌ی حاجت‌های خواننده‌ی آن روا گردد.
امام صادق(ع) فرموده‌اند:
«در قرآن، برای رسول خدا، پنج نام،وجود دارد:
محمد، احمد، عبداللّه،یس و نون»
و رسول خدا(ص)نیز،فرموده‌اند:
«سوره‌ی یس در تورات،«معمّه» نامیده شده است؛یعنی نیکی هر دو جهان،شامل حال صاحب
او است و از او بلاهای دنیا و عذاب‌های آخرت را دور می‌کند ».
در مورد اهمیت تعلیم قرآن،از امام صادق(ع) روایت شده:
«سوره‌ی یس را به فرزندان خودبیاموزید
؛«فانها ریحانة القرآن؛ زیرا که آن گل خوشبوی قرآن است».
سفیان بن سعید ثوری می‌گوید:
از حضرت امام صادق(ع) سؤال کردم:
ای رسول خدا(ص)،معنای این گفته‌ی خداوند که می‌فرماید:
«یس»،چیست؟
فرمود:
نامی از نام‌های پیغمبر است و معنای آن،این است:ا
ی شنونده‌ی وحی من
،«و القرآن الحکیم؛قسم به قرآن حکیم».«انـّک لمن المرسلین.علی صراط مستقیم
؛تو [ای حبیب من] از رسولانی و بر راه راست؛یعنی راه آشکار می‌باشی».
همچنین از رسول خدا (ص) نقل شده است:
«قرآن برتر از همه چیزـ غیر از خدا ـ میباشد.
پس،کسی که به قرآن احترام گذارد
،هر آینه،خداوند متعال را احترام و عزّت گذارده و کسی که به قرآن بی حرمتی کند
، البته حق او را ناچیز شمرده است.
حرمت قرآن [بر گردنت]مانند حرمت پدر،بر گردن فرزند است.
خداوند ابتلاهای دنیا را از کسی که قرآن را بشنودو بلاهای آخرت را از قاری قرآن دور می‌کند
و به درستی که،
در کتاب خدا سوره‌ای است که «عزیز» نامیده می‌شود
و قاری آن سوره «شریف» نامیده می‌شود،
این سوره، در نزد خدا، مصاحبش را ـ به تعداد [افراد قبیله‌های] «ربیع» و «مضر» ـ شفاعت
می‌کند. پس رسول خدا(ص) فرمودند: آن سوره «یس» است؛بعد از آن فرمودند: ای
علی،سوره‌ی «یس» را بخوان؛ که در سوره‌ی«یس» ده برکت است،
1.گرسنه‌ای نمی‌خوابد،مگر اینکه سیر می‌شود.
2.و نه تشنه‌ای،مگر اینکه سیراب می‌شود.
3.و نه برهنه‌ای،مگر اینکه پوشانده می‌شود.
4.و نه مجردی، مگر اینکه ازدواج می‌کند.
5.و نه ترسانی، مگر اینکه ایمن می‌شود.
6.و نه در بندی،مگر اینکه نجات پیدا می‌کند.
7.و نه مریضی،مگر اینکه بهبودی می‌یابد.
8.و نه مسافری،مگر اینکه در سفر یاری می‌شود.
9.و نمی‌خوانید این سوره را،در نزد مرده‌ای، مگر اینکه [گناهان او را] کم می‌کند(و بر مقداری از گناهانش چشم پوشی می‌نماید).
10.و کسی که گم کرده‌ای دارد،این سوره را نمی‌خواند،مگر این که [گم شده‌اش را] پیدا خواهد کرد.
سیوطی از رسول اکرم(ص) روایت کرده است:
«کسی که در شبی، برای طلب خشنودی خدا،سوره‌ی یس را بخواند، آمرزیده خواهد شد».
همچنین،در حدیثی دیگر از رسول خدا(ص)روایت شده است:«من دوست می‌داشتم که سوره‌ی
«یس»،در قلب هر انسانی از امّت من بود، کسی که به خاطر کم بودن غذا و کافی نبودن آن،
این سوره را بخواند،[در غذای او] برکت پیدا شود، و هر گاه، بر زن سخت‌زا، آن را بخوانند، زاییدن
برای او آسان خواهد شد، و هر کس این سوره را بخواند، مثل این است که قرآن را یازده
مرتبه،ختم کرده است ».
ابوبکر گفت:
ادامه مطلب
