سخنان محمود احمدی‌نژاد، رئیس جمهور ایران در تاجیکستان، نه تنها با انتقادات برخی از شخصیت‌های فرهنگی کشور روبه‌رو شده است، بلکه دیروز آیت‌الله مکارم شیرازی، از مراجع عظام تقلید هم به این مسأله واکنش نشان داده است.



به گزارش «تابناک»، ماجرا از آنجا آغاز شد که رئیس جمهور ایران در جمع ایرانیان تاجیکستان گفته بود که: «فردوسی مکتب پیامبر گرامی اسلام را نجات داده و بار حقیقی این مکتب را از دوش نااهلان برداشته و بر دوش ملت ایران گذاشت و این ملت نیز الحق به خوبی از عهده ایفای این مسئولیت برآمد»؛ مطلبی که بلافاصله با واکنش برخی از چهره‌های فرهنگب روبه‌رو شد و رئیس مرکز اسناد و کتابخانه مجلس شورای اسلامی و از تاریخ‌نویسان جوان در تعبیری سخنان رئیس جمهور در تاجیکستان را نژادگرایی افراطی به اسم نامید.

وی در این باره نوشت:

«امروز که سخنان آقای احمدی نژاد را در تاجیکستان خواندم؛ سخنانی که بدون مشورت عالمان و فرهیختگان و فقیهان و فیلسوفان اسلامی و صرفا از سر تفنن و بدون داشتن معلم گفته می‌شود، دانستم که دست کم یکی از مشکلات اصلی ما همین است که قدر خود را نمی‌شناسیم. آدمی که قدر خود را نشناسد، چه شخصی که خود را تحقیر می‌کند و چه کسی که خود را بی‌دلیل بزرگ نشان می‌دهد، فردی ناآگاه است که از صراط مستقیم و حد اعتدال خارج می‌شود.

تا امروز می‌دانستیم که شماری از مورخان تاریخ ادبیات گفته‌اند فردوسی زبان فارسی را احیا کرد و خود فردوسی هم این را در شعری گفته است که «عجم زنده کردم بدین پارسی»، اما نمی‌دانستیم روزی خواهد رسید که رئیس‌جمهوری کشور اسلامی ایران، سی و اندی سال پس از تلاش بی وقفه و دادن هزاران شهید برای اسلام توسط یک ملت آن هم برای احیای اسلام، مدعی شود که فردوسی مکتب پیامبر (ص) را هم نجات داده است.

این عین نژادگرایی افراطی است؛ سخنی که نه به سود فردوسی است، نه اسلام، نه ایران و نه به نفع جمهوری اسلامی. این ایدئولوژی به درد اوایل دوره رضاخان می‌خورد که عاقبت سر از ناسیونالیسم افراطی درآورد و هیچ چاره‌ای از مشکلات ملی و بین المللی و تمدنی ما را حل نکرد».

مسأله اما به اینجا ختم نشد، آیت‌الله مکارم شیرازی از مراجع عظام تقلید نیز دیروز در درس خارج از فقه خود نیز به انتقاد از سخنان رئیس جمهور در تاجیکستان پرداخت و مطرح کردن این گونه سخنان را احتمالی برای کمرنگ نشان دادن روحانیت و مبارزه با آنان نامید.

ادامه مطلب

آنچه از تفسیرها و نوشته‌های رسانه‌های غربی دریافت می‌شود ، این است که گویا دستورالعمل غرب برای مذاکره با ایران در 25 فروردین مشخص شده است.



به گزارش «تابناک»، روز گذشته نشریه «گلوبال پست»، از نشریات معروف طرفدار اندیشه و دولت صهیونیستی، در نوشته‌ای، سه استراتژی برای روبه‌رو شدن با برنامه هسته ای ایران ارائه داد.

بنا بر این گزارش، این سه استراتژی عبارتند از: تحریم و فشار، حمله نظامی و دیپلماسی و مذاکره.

هرچند «گلوبال پست» درباره دو استراتژی نخست نیز تحلیل‌هایی داده و در مورد جنبه‌های مثبت و منفی آنها بحث کرده، در پایان به گزینه دیپلماسی و شروطی که غرب در مذاکره با ایران باید مورد توجه قرار دهد، اشاره نموده است.

در واقع بر پایه این استراتژی دستورالعمل غرب برای مذاکرات 25 فروردین با ایران باید دارای سه شرط زیر باشد:

نخست: ایران غنی‌سازی 20 درصدی را متوقف و مقادیر غنی شده در این سطح را تحویل دهد.

دوم: ایران می‌تواند غنی‌سازی 4 درصدی خود را ادامه دهد.

سوم: ایران باید همکاری همه‌جانبه و فراگیری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را آغاز کند.

هرچند از این دستورالعمل درباره تعهدات غرب هنگامی که ایران این شروط را بپذیرد، سخنی نگفته نشده، روز گذشته، «تام پیکر بنگ»، معاون سابق وزارت خارجه آمریکا در سنا پپیشنهاد کرد که یکی از نکات سازنده برای خروج مذاکرات از بن بست کنون، این است که به مرحله گفت‌وگوها پیش از غنی‌سازی 20 درصدی اورانیوم توسط ایران رجوع شود.

بنا بر پیشنهاد وی، ایران می‌تواند اورانیوم غنی شده 20 درصدی خود را تحویل دهد و در ازای آن، افزون بر دریافت سوخت هسته‌ای مورد نیاز تحقیقات پزشکی خود، برخی از تحریم‌ها علیه این کشور هم لغو شود.

از مجموع این مباحث چنین برمی‌آید که در مذکرات پیش روی، بحث برای ادامه غنی‌سازی اورانیوم در ایران در سطح 4 درصد و تحویل غنی‌سازی با غنای 20 درصدی خواهد بود. در مقابل هم غرب بخشی از تحریم‌های خود علیه ایران را لغو خواهد کرد.

اما در این میان، دو نکته مهم است:

ادامه مطلب

خبرگزاری دیارما : نخست‌وزیر قطر با اشاره به اینکه با هرگونه اقدام نظامی علیه ایران مخالف است، تاکید کرد که دوحه هیچ‌گاه اجازه نمی‌دهد، از خاک این کشور برای تجاوز به ایران استفاده شود.

حمد بن جاسم در این برنامه تاکید کرد که قطر با هرگونه حمله یا اقدام نظامی علیه جمهوری اسلامی ایران مخالف است.

وی در ادامه افزود: کشور متبوعش همچنین اجازه نخواهد داد، از پایگاه‌های آمریکایی موجود در قطر برای حمله نظامی به ایران استفاده شود.

نخست‌وزیر و وزیر خارجه قطر گفت: چه ایران و چه آمریکا از این موضع قطر آگاه هستند و می‌دانند که دوحه هیچ‌گاه اجازه نمی‌دهد، از خاکش جهت حمله به ایران استفاده شود، همانگونه که مخالف هرگونه اقدام نظامی علیه ایران است.

اما درباره اجلاس سران اتحادیه عرب در بغداد شیخ حمد با اشاره به اینکه کشور متبوعش مخالف برگزاری این نشست در بغداد نیست، تاکید کرد که مناسبات خوبی میان بغداد و قطر برقرار است.

وی گفت: قطر این نشست را تحریم نمی‌کند و با بالاترین مقامات خود در آن شرکت می‌کند.

ایام عملیات قدس 3 بود که در اورژانس فاطمه زهرا (سلام الله علیها) برادرى را آوردند که هر دو دست او قطع شده بود. تصمیم بر این شد که عملش کنند . وقتی ایشان را بر روى برانکارد گذاشتند تا به اتاق عمل ببرند.مسئول تعاون آمد تا از این رزمنده سوالاتى بپرسد. ولى چشمانش را بسته بود و جواب نمى داد و راحت خوابیده بود.همگى فکر کردیم شاید شهید شده باشد. به دنبال آن بودیم که مقدمات کار را جهت تست ضربان قلب و احتمالا انتقال وى به سردخانه آماده کنیم .ناگهان دیدیم که چشمانش را باز کرد و با یک متانت خاص گفت :

برادر! ببخشید که جواب شما را ندادم ، چون فکر مى کردم اگر به اتاق عمل بروم شاید وقت زیادى طول بکشد و نمازم قضـــــا مى شود.

آن موقع که شما سوال کردید مشغول خواندن نماز بودم ...

(نقل: عبدالله رضایى فرد)

 ژله ی خوراکی دارای انواعی است که بعضی از آنها حلال و بعضی دیگر حرام است و حلال بودن یا حرام بودن آن، تابع حلال و حرام بودن مواد اولیه ای است که ژله از آن تهیه می شود.

اگر در تهیه ی ژله از مواد گیاهی استفاده شده باشد، همه ی انواع آن (داخلی و خارجی) حلال و خوردن آن جایز است ولی اگر در تهیه ی ژله، از اعضای بدن حیوانات استفاده شده باشد، اگر آن حیوان حلال گوشت بوده و ذبح شرعی شده است، ژله­­ای که از اجزای آن تهیه شده، حلال است و در غیر این صورت،اگر در هنگام تبدیل به ژله در آن تحول ماهوی رخ دهد،حلال خواهد بود و الا حرام می باشد.

پس علت حرمت بعضی از انواع ژله ها حرمت مواد اولیه­ی آنها و عدم تحول ماهوی آنها می باشد.

راسخون : منطق قرآن این است که شفا، و حتى زنده کردن مردگان، به صورت استقلالى و بدون استمداد از کسى، ویژه خداست ولى شفا، و حیات بخشى به اذن الهى و امر او و به عنوان این که کارگزار عالم آفرینش است، به وسیله اولیاى خدا انجام مى گیرد.

به گزارش سرویس علمی وفرهنگی مرکز خبر حوزه حضرت آیت الله سبحانی در نوشتاری به پرسشی پیرامون در خواست شفا از اولیا ءالهی پاسخ دادند.

سوال :چگونه مى گویید: اى امام عزیز! فرزند ما را شفا بده! در حالى که شافى خداست و این نوعى شرک است؟

پاسخ :در گذشته، یادآور شدیم که ملاک توحید و شرک در دست ما نیست که کارى را عین توحید و کار دیگر را شرک قلمداد کنیم، بلکه براى خود، معیار و میزانى دارد که باید کارها با آن معیار سنجیده و ما این معیار را با دو مثال روشن مى کنیم.

در قرآن مجید، تدبیر جهان آفرینش، از جمله شفاى بیماران، را به خود خدا نسبت داده است، و منحصر به او شمرده است، و در سوره‌هاى مختلف مى فرماید:

( یدبّر الأمر )[1]؛ «اوست که جهان را اداره مى کند».

ولى در حالى که تدبیر را منحصراً از آن خود مى داند، در سوره النازعات مى فرماید: ( فالمدبّرات أمراً)[2]، مسلماً در قرآن تناقض نیست. خود قرآن مى فرماید:( قل لو کان من عند غیر الله لوجدوا فیه اختلافاً کثیراً )[3] ولى تفسیر هر دو آیه این است: تدبیر مستقل و غیر وابسته به جایى از آن خداست. اما به حکم این که این جهان، جهانِ اسباب و مسبّبات است، یک رشته مدبرهایى هستند که به اذن خداوند در تدبیر جهان و ارسال ارزاق به بشر مؤثرند و فرشتگانى براى این کار، گمارده شده اند. مدبّر بودن اینها منافاتى با انحصار تدبیر به خدا ندارد، زیرا اینها جنود الهى و کارگزاران عالم آفرینش به اذن خدا هستند.

مثال دیگر

همگان معتقدیم که شافى خداست و ابراهیم خلیل در این مورد چنین مى گوید:( وإذا مرضت فهو یشفین )[4] ولى در عین حال، خدا مى فرماید: ما در عسل شفا قرار دادیم، تو گویى این معجون شفابخش است. و مى فرماید: ( فیه شفاء للناس )[5] و حضرت مسیح، تصریح مى کند که من بیماران را بهبود مى بخشم و شفا مى دهم، اما به اذن خدا، چنان که مى فرماید: ( وأُبرئ الأکمه والأبرص وأُحیى الموتى بإذن الله )[6] بنابراین منطق قرآن این است که شفا، و حتى زنده کردن مردگان، به صورت استقلالى و بدون استمداد از کسى، ویژه خداست ولى شفا، و حیات بخشى به اذن الهى و امر او و به عنوان این که کارگزار عالم آفرینش است، به وسیله اولیاى خدا انجام مى گیرد، با توجه به این آیات، روشن مى شود که درخواست شفا به نحوى که حضرت مسیح یادآور آن است، نه تنها شرک نیست، بلکه عین توحید است و با آیات قرآن، کمال انطباق را دارد.

[1] . یونس، 3و 31; رعد، 2; سجده 5.

[2] . نازعات/ 5.

[3] . نساء/ 82.

[4] . شعراء/ 80.

[5] . نحل/ 69.

[6] . آل عمران/ 49.